Ἐγεννήθη ἐν Καμάραις Ἡρακλείου Κρήτης τῷ 1943. Εἰς Ἱεροσόλυμα ἀφίκετο τῷ 1957.
Ἀποφοιτήσας τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς, ἐκάρη Μοναχός καί ἐχειροτονήθη Διάκονος τῷ 1962. Τῷ 1964 ἐχειροτονήθη Πρεσβύτερος. Ἔλαβε τό ὀφφίκιον τοῦ Ἀρχιμανδρίτου τῷ 1967.
Ἐσπούδασεν ἐν τῷ Ἑβραϊκῷ Πανεπιστημίῳ τῶν Ἱεροσολύμων καί ἐν τῇ Θεολογικῇ Σχολῇ τοῦ Πανεπιστημίου τῶν Ἀθηνῶν.
Διετέλεσεν ἡγούμενος τῶν Ἱερῶν Μονῶν Ἁγίου Χαραλάμπους, Ἁγίου Γεωργίου ἐν Ρέμλῃ, Ἁγίου Συμεών τοῦ Θεοδόχου ἐν Καταμόνας, διωρίσθη Καθηγητής ἐν τῇ Πατριαρχικῇ Σχολῇ, Ἀρχειοφύλαξ, Ἀντιπρόεδρος τοῦ ἐν Ἱεροσολύμοις Ἐκκλησιαστικοῦ Πρωτοδίκου Δικαστηρίου, Πρόεδρος τοῦ ἐν Ἰόππῃ Ἐκκλησιαστικοῦ Δικαστηρίου, ἡγούμενος ἐν τῷ Θεομητορικῷ Μνήματι ἐν Γεθσημανῇ καί Δραγουμανεύων. Τῷ 1985 διωρίσθη Γέρων Δραγουμᾶνος.
Τῷ 1988 ἐξελέγη Ἐπίσκοπος Ἀρεοπόλεως, διατηρήσας τήν θέσιν τοῦ Δραγουμάνου. Τῷ 1991 διωρίσθη Μέλος τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου. Τῷ 1991 προήχθη εἰς Ἀρχιεπίσκοπον Ἐλευθερουπόλεως. Τῷ 1994 ὠνομάσθη Μητροπολίτης.